Vijf maanden ligt de Awa in Buenos Aires. We verwijderen het teakdek en doen al het “standaard” boot onderhoud. Daarnaast bereiden we Awa extra goed voor op een trip door Patagonië. Gelukkig is er tussendoor ook tijd om te wingfoilen, barbecueën en tango te zien. Door al dit werk voelt het alsof we opnieuw “vertrekken”.
Flessenpost
Een marathon
Nadat het teakdek verwijderd en gestraald is, begint de marathon voor ons pas echt: grondverf aanbrengen, plamuren, schuren, schilderen, antislipverf aanbrengen en vervolgens al het dekbeslag terugplaatsen. Gelukkig komt Alma op bezoek. Een mooie gelegenheid om, voordat we hieraan beginnen, eindelijk eens uitgebreid de toerist uit te hangen. En, ze offert meer dan de helft… Lees verder Een marathon
Mooie praatjes vullen gaatjes
Come on board, guys! Terwijl we de slaap nog half uit onze ogen wrijven, stappen we aan boord bij onze nieuwe Argentijnse vrienden. Terwijl Joost zijn wetsuit binnen legt, stop ik de meegebrachte ingrediënten voor een appeltaart weg. We vertrekken in alle vroegte voor een dagtochtje. Dat is lang geleden! We leggen de boot voor… Lees verder Mooie praatjes vullen gaatjes
Een moeilijk besluit
“Jongens, niet afsnijden, maar neem de langere route door de Delta. Je kent de steeds verplaatsende ondieptes niet en de betonning ligt nooit op de juiste plaats voor Buenos Aires.” Dit stuurt een bevriende zeiler die een aantal jaar geleden met zijn eigen boot naar Buenos Aires voer. We krijgen er een kaartje bij met… Lees verder Een moeilijk besluit
Nieuwe energie om verder te varen
“We gaan er gewoon voor, ik ga haar nu een berichtje sturen,” zeg ik tegen Marrit. Al dagen speur ik het internet af op zoek naar nieuwe accu’s én probeer ik uit te zoeken waarom de oude het nu al hebben begeven. Kunnen we aan dezelfde soort gel-accu’s komen? Of moeten we toch maar eens… Lees verder Nieuwe energie om verder te varen
Tranqui Uruguay
“Zijn we nu weer in Brazilië?”, vraag ik aan Bibiana, onze chauffeur. Via de achteruitkijkspiegel kijkt ze me aan en glimlacht: “Ja.” Joost en ik lachen ondeugend naar elkaar op de achterbank. Wie had dat gedacht? Zijn we stiekem toch weer in Brazilië. Bibiana parkeert de auto aan de lange strip met winkels en geld… Lees verder Tranqui Uruguay
Een race tegen de klok
“Tja, waar zullen we eens beginnen”, vraagt Joost. We zitten in de kuip en bestuderen allebei onze eigen vers opgehaalde perskaart. Het laatste zonnetje geeft nog net voldoende warmte om buiten te zitten. Ik pak mijn telefoon en begin notities te maken: “Een boottour regelen met Rosalin Kuiper, foto’s schieten op het Ocean Live Park,… Lees verder Een race tegen de klok
Hete jungle, koude drankjes
Deze hoek van de Atlantische Oceaan staat erom bekend dat het amper waait. Omdat de afstand tussen Rio de Janeiro en Ilha Grande ongeveer zeventig mijl is, net te ver voor één dag, kiezen we ervoor aan het eind van de middag te vertrekken. Tegen onze verwachtingen in waait het prima en hebben we een… Lees verder Hete jungle, koude drankjes
Open je ogen
“Hopelijk houd je genoeg wind. De windrichting is wel oké. Tot en met maandag moet dat wel lukken. Daarna weer veel windstilte,” aldus Lowik, onze weerman aan de wal. Na vier dagen wachten op een rivier net ten zuiden van Salvador, denken we een klein en redelijk weervenster te zien om zuidwaarts te varen. Lowik… Lees verder Open je ogen
Caipirinha’s, klusjes en carnaval
Negentien dagen leefden we tussen een blauwe zee en een blauwe lucht. Dus is het tijd daar wat ingrediënten aan toe voegen. Zoals gerestaureerde koloniale gebouwen en klinkertjes die erg doen denken aan Portugal. Vervallen maar kleurrijke betonnen flats daar tussenin en omheen. Heel veel mensen. Heel veel muziek. Capoeira. Trommels. Toeristen. Nieuwe Havaianas-slippers. Twee… Lees verder Caipirinha’s, klusjes en carnaval