Na drie dagen en nachten varen is het zover: rond de middag naderen we Cabo Virgenes, de hoge kliffen die ons moeten beschermen tegen de storm. Onder begeleiding van een eenzame dolfijn varen we op het strand af. Hoe dichter onder de kliffen, hoe groter de kans dat we beschut liggen. Het water is nu nog redelijk vlak. Toch horen we al duidelijk de branding. Spannend!
Categorie: Flessenpost
Een jongensdroom
Nu Marrit tijdelijk uitgeschakeld is (ze mag de eerste vier weken na de klap niet ver van een ziekenhuis zijn), zoeken we naar de beste oplossing voor de Awa en onszelf. Gelukkig zegt Lowik, vader van Joost, onze walkapitein en de beste meteo-ondersteuner die we ons maar kunnen wensen, toe om over te komen. Hoe hij dit beleefde, vertelt hij zelf.
In één klap alles anders
Van San Blas varen we verder zuid langs de oostkust van Argentinië. In Bahia Janssen zijn we officieel in Patagonië. Tussen de pinguïns wachten we op een gunstige wind om verder te varen naar Puerto Santa Elena. Een grote, mooie baai waar we ook kunnen wingfoilen. Als we richting Caleta Hornos zeilen hebben we een ongeluk en komen we uit in Camarones.
Onweer in de roaring fourties
Vanaf Mar del Plata zeilen we naar Bahia San Blas. We zeilen de roaring fourties binnen en worden getrakteerd op onweersbuien en een rolwolk. De aanloop naar San Blas is spannend. In San Blas krijgen we weer onweer over ons heen en schuilen voor een storm uit het zuiden.
Opnieuw vertrekken
Vijf maanden ligt de Awa in Buenos Aires. We verwijderen het teakdek en doen al het “standaard” boot onderhoud. Daarnaast bereiden we Awa extra goed voor op een trip door Patagonië. Gelukkig is er tussendoor ook tijd om te wingfoilen, barbecueën en tango te zien. Door al dit werk voelt het alsof we opnieuw “vertrekken”.
Een marathon
Nadat het teakdek verwijderd en gestraald is, begint de marathon voor ons pas echt: grondverf aanbrengen, plamuren, schuren, schilderen, antislipverf aanbrengen en vervolgens al het dekbeslag terugplaatsen. Gelukkig komt Alma op bezoek. Een mooie gelegenheid om, voordat we hieraan beginnen, eindelijk eens uitgebreid de toerist uit te hangen. En, ze offert meer dan de helft… Lees verder Een marathon
Mooie praatjes vullen gaatjes
Come on board, guys! Terwijl we de slaap nog half uit onze ogen wrijven, stappen we aan boord bij onze nieuwe Argentijnse vrienden. Terwijl Joost zijn wetsuit binnen legt, stop ik de meegebrachte ingrediënten voor een appeltaart weg. We vertrekken in alle vroegte voor een dagtochtje. Dat is lang geleden! We leggen de boot voor… Lees verder Mooie praatjes vullen gaatjes
Nieuwe energie om verder te varen
“We gaan er gewoon voor, ik ga haar nu een berichtje sturen,” zeg ik tegen Marrit. Al dagen speur ik het internet af op zoek naar nieuwe accu’s én probeer ik uit te zoeken waarom de oude het nu al hebben begeven. Kunnen we aan dezelfde soort gel-accu’s komen? Of moeten we toch maar eens… Lees verder Nieuwe energie om verder te varen
Tranqui Uruguay
“Zijn we nu weer in Brazilië?”, vraag ik aan Bibiana, onze chauffeur. Via de achteruitkijkspiegel kijkt ze me aan en glimlacht: “Ja.” Joost en ik lachen ondeugend naar elkaar op de achterbank. Wie had dat gedacht? Zijn we stiekem toch weer in Brazilië. Bibiana parkeert de auto aan de lange strip met winkels en geld… Lees verder Tranqui Uruguay
Een race tegen de klok
“Tja, waar zullen we eens beginnen”, vraagt Joost. We zitten in de kuip en bestuderen allebei onze eigen vers opgehaalde perskaart. Het laatste zonnetje geeft nog net voldoende warmte om buiten te zitten. Ik pak mijn telefoon en begin notities te maken: “Een boottour regelen met Rosalin Kuiper, foto’s schieten op het Ocean Live Park,… Lees verder Een race tegen de klok