Na het verzamelen van de juiste inklaringsstempels laten we direct het dorpje Neiafu achter ons. Er komt slecht weer aan, een vroege tropische depressie, dus dan liggen we graag op een mooie plek. En daarvoor hoef je op de Vava’u eilandengroep, noordelijke gelegen in het Koninkrijk Tonga, niet ver te zoeken. Vijf mijl verder naar het zuiden varen we een diepe beschutte baai binnen, Port Maurelle. Rondom zien we kalkrotsen begroeid met een dichte jungle en aan het eind van de baai een mooi zandstrand. Een perfecte plek om bij te komen van de oversteek en de harde wind over ons heen te laten waaien. Het voelt een beetje alsof we weer in Patagonië liggen, maar dan is het 20 graden warmer.
Tag: Koraal
Dagje meer of minder
“Als jullie nog wat langer blijven, kunnen we met onze dinghy nog wel proberen te snorkelen met walvissen”, zegt Jurriaan. “Oei, dat is wel heel verleidelijk “, antwoordt Joost meteen. Ik weet dan dat de beslissing is gevallen: we blijven nog een paar dagen langer op Moorea. We zijn hier nog één keer naartoe teruggevaren om onze goede vrienden van de Songster gedag te zeggen. Het plan was twee dagen Moorea en dan verder. De wind is alleen erg licht en er zit constant onweer in de verwachting. Ons getwijfel wordt door Songster dan ook meteen aangegrepen om ons nog wat langer te laten blijven.
Timing in de Tuamotu’s
“Zullen we maar reven?”, vraag ik Joost vanuit de kajuitopening. “Hmm…”, antwoordt Joost vanuit de kuip, “het gaat net zo lekker. Dan zijn we straks onze snelheid van 7 knopen gemiddeld kwijt.” Ik kijk hem aan: “Ja, dat is wel zo, maar ik heb liever dat het grootzeil heel blijft, dan dat we deze snelheid vasthouden.” Ons grootzeil is met haar 14 jaar en vele zonuren hoognodig toe aan vervanging. We moeten er dus wat behoudender mee varen dan we soms willen. Na een brom lijnt Joost zichzelf aan om naar de mast te gaan en het derde rif erin te leggen. Niet veel later moet ook Joost beamen dat het toch wel echt hard waaide en dit de betere beslissing is.