Logboek – naar Gambia

Zeil met ons mee naar Afrika! Onderweg houden we een logboek bij over het reilen en zeilen aan boord. Dit bericht werken we (met behulp van Sanne, Marrit haar broertje) regelmatig bij, zodat je niet steeds een melding per e-mail ontvangt.

Woensdag 16 november, 18.00 UTC

Een dagje later dan gepland, maar we zijn onderweg! Martin en Lisa zwaaien ons uit en stoppen ons nog gauw zelfgebakken gemberkoekjes toe. Dat verlicht het afscheid nemen iets. De motor doet het werk. Een lange dag van dieselwalmen en klapperende zeilen ligt voor ons. Tenminste, dat dachten we. De motor kan na anderhalf uur al uit! Onder vol tuig richting de zuidpunt van het laatste Canarische eiland El Hierro. Vandaag laten we Europa achter ons. Een gek idee… Van zeeziekte gelukkig geen last, want inslingeren deden we op de ankerplek bij La Gomera al. Inmiddels staat er een rif in het grootzeil en de genua en zakt de zon als een vuurbal richting zee. Straks komen de sterren!

Dagen op zee: 1
Afgelegde totale afstand: 51 NM
Gemiddelde snelheid (overall): 6,0 knopen
Verschillende gespotte dieren: 0

–

Donderdag 17 november, 17.30 UTC

De eerste nacht op zee zit erop! Joost kwam moeilijk in slaap en Marrit had nog stééds hoofdpijn (reden voor uitstel van vertrek). De wind nam tijdelijk even af en de golven juist toe. Reden voor de windvaan om er de brui aan te geven met een klapgijp als gevolg. Gelukkig stone de bulletalie. Toen het om 00.00u tijd was om te wisselen waren we dus allebei kapot. Joost heeft zich door zijn nachtwacht heen geslagen met podcasts luisteren en eindeloos veel sterren kijken. En heeft vandaag overdag nog even bijgeslapen. Dag twee op zee was er één uit het boekje: zon, lopend windje en een comfortabele zeegang. De swell uit het NW rolt loom onder ons door, terwijl de wind voor golfjes uit het NO zorgt, maar niet vervelend. De snelheid zit er tot het begin van de middag goed in. De schroefasgenerator zoemt lekker mee, wat de accu’s en dus de koelkast ten goede komt. We vangen een prachtige Mahi mahi (vis) die zo de pan in gaat. Op het voordek nemen we een zoute douche. Nadat we, onder leiding van Joost, oefeningetjes hebben gedaan om een beetje in beweging te blijven. Zo komen we er wel!

Dagen op zee: 2
Afgelegde totale afstand: 189 NM Gemiddelde snelheid (overall): 6,0 Gevangen vis: 1

–

Vrijdag 18 november, 18.00 UTC

We zijn de tweede nacht alert. Er komt wind aan. Rond middernacht zetten we een extra rif in het grootzeil en de genua, op de boom, rollen we een flink stuk in. Te vroeg. De zo pas nog aantrekkende wind zakt weer weg. Onze koers ruimt daarmee en de boot gaat als een rodeo stier tekeer. Hoppa, de reven uit de genua, de boom eruit en van het derde naar het tweede rif in het grootzeil. En opsturen, terug naar de koers van 190°. Om 04.00u trekt de wind dan toch echt aan, dus alle zeilen weer terug naar de stand van middernacht. We zetten de kotterfok strak in het midden tegen het rollen. De golven zijn door de wind aardig opgebouwd inmiddels. Zo wordt het licht. We zien tientallen dolfijnen capriolen uithalen in de verte en spotten in totaal twee schildpadden. Verder wat meeuwen, een klein vogeltje wat we niet herkennen en een vlinder! Onze satelliet telefoon besluit dat het tijd is om berichten uit te spuwen: we ontvangen er vier tegelijk. Leuke afleiding! Rond het middaguur trekt de wind nog verder aan. We proberen wat zeilcombinaties uit en kiezen uiteindelijk voor een dubbel gereefde uitgeboomde genua en de kotterfok. Het grootzeil halen we naar beneden, want dat zorgt er vooral voor dat de windvaan moeite heeft de boot op koers te houden. Van de lange oceaandeining is niets meer over. Het zijn vooral rommelige windgolven die om ons heen op en neer schieten en regelmatig de kont van de boot een flinke duw geven. Laten we er maar aan wennen, want deze condities houden nog even aan. We eten zo curry die we van tevoren al hadden gemaakt. Pure luxe!

Dagen op zee: 3
Afgelegde totale afstand: 339 NM
Gemiddelde snelheid (overall): 6,0 knopen
Verschillende gespotte dieren: 5
Aantal gespotte boten: 1

–

Zaterdag 19 november, 20:30 UTC

De golven worden steeds hoger en zijn steil. De wind neemt nog wat toe en ruimt iets. Daarom moeten we hoger sturen. Het grootzeil zetten we dus weer bij en de boom gaat eruit. Na drie dagen geen schip in de buurt te hebben gehad moeten we in de nacht ineens uitwijken voor een andere zeilboot. Af en toe rolt er een golf over het dek of door de kuip. We trekken ons steeds verder terug om het droog te houden. Van het dek, naar de kuip, onder de buiskap en inmiddels zitten we binnen met de luiken dicht. Maar ook daar houden we het niet helemaal droog. De rubbers van één van de dek-luiken heeft zijn beste tijd gehad. De wind loeit door het want. De boot krijgt flinke pakken slaag van de golven, maar weet zich altijd te herpakken. De windvaan stuurinrichting zet, zonder mokken, de boeg weer in de goede richting na elke zet die ze krijgt. Eten, drinken en slapen kost in deze omstandigheden veel moeite, dus daarmee vullen we de dag. Inmiddels staat alleen de kotterfok nog op. Die sleurt ons verder naar het zuiden, achter de vliegende vissen aan!

Dagen op zee: 4
Afgelegde totale afstand: 494 NM
Gemiddelde snelheid (overall): 6,1 knopen
Verschillende gespotte dieren: 3
Aantal gespotte boten: 3

–

Maandag 21 november, 17:50 UTC

De hardste wind en hoogste golven zijn voorbij. We kruipen weer langzaam uit ons holletje. Zo af en toe hebben we nog een verassingsgolf die ons uit het niets onder een douche zet, maar we hoeven in ieder geval niet meer als alpinisten door de boot te kruipen. Het lijkt alsof iemand de verwarming een paar graden hoger heeft gezet. De zeilen en de windvaan hebben we de afgelopen 36 uur amper nog bij moeten stellen. Het is heiig en de boot kleurt langzaam aan oranje. Een teken dat de Harmattan, zand uit de Sahara, in de lucht zit. We komen iets dichter onder de kust, en merken dat het scheepvaartverkeer daar toeneemt. De vliegende vissen vliegen hier letterlijk om je oren, prachtig om te zien. “Ik zag twee walvissen vanochtend” zegt Marrit. “En ik een hele grote schildpad!” Zo hebben we elkaar nog steeds wat te vertellen. Morgenmiddag verwachten we ter hoogte van Dakar te zijn. Om vervolgens richting de Gambiaanse kust af te buigen.

Dagen op zee: 6
Afgelegde totale afstand: 739 NM
Gemiddelde snelheid (overall): 6,0 knopen
Verschillende gespotte dieren: 5
Aantal gespotte boten: 2

–

Dinsdag 22 november, 18.30 UTC

Als de boter smelt rechtsaf, is een bekend gezegde in de zeilwereld. Het is dat onze boter in de koelkast staat, maar anders was die zeker gesmolten. Veel meer dan ondergoed hebben we niet aan. Ook ’s nachts is een shirt genoeg. Wij gaan alleen niet rechtsaf, maar naar links. De laatste etappe is begonnen met de ronding van Dakar. Dat we dichterbij land komen merken we aan de insecten en vogeltjes die ineens meeliften. Joost meent het ook te kunnen ruiken. We spotten een grote schildpad (de grootste tot nu toe) en zoeken verkoeling in het kleine beetje schaduw en met wat putsen water. Komende nacht wordt spannend. We moeten op de uitkijk voor vissers, uncharted drilling rigs en krijgen nog een flinke portie wind op de neus lijkt het. Als klapper op de vuurpijl is het opvaren van de Gambia rivier gebonden aan het juiste getij. Hier begint de eerste wacht zo. Slaap lekker allemaal!

Dagen op zee: 7
Afgelegde totale afstand: 889 NM
Gemiddelde snelheid (overall): 5,7 knopen
Geluisterde podcasts: heel veel (aanraders: De man en de maan, De plantage van mijn voorouders en verschillende podcasts van Johan Op de Beeck)

–

Woensdag 23 november, 19.00 UTC

Het leek wel lichtjesavond afgelopen nacht. Het vaarwater tussen Dakar en Banjul, met 100 mijl vergelijkbaar met een oversteek van de Noordzee, was bezaaid met sterren, zeevonk en héél véél vissers. De netten van de kleine vissers knipperden vrolijk en als we erin gevangen dreigden te raken, werd er druk geseind met een zaklamp. Joost had er wel schik in. Marrit vond het vooral reuze spannend. En dan moesten we ook nog iets met een ingetekend gebied op de kaart voorzien van de tekst: “Uncharted drilling rigs”. Er omheen zeilen zou 75 mijl extra zijn. Dus we vertrouwden op onze oude radar en hoopten vooral dat ze wèl verlicht zouden zijn… Al met al viel het mee. Overdag is het lastiger de vissers op tijd te zien. We kijken de hele dag tegen een mistige zon in en de pirogues zijn maar lage bootjes. Vijf mijl uit de kust kunnen we eindelijk land onderscheiden. Lage begroeiing met daartussen lage bebouwing: Banjul. We schatten de stroming en wind verkeerd in, waardoor we nog een halve dag extra bezig zijn om de Gambia rivier op te komen. Vlak voor donker laten we het anker vallen in spiegelglad water. Na acht dagen op zee zijn we weer omringd door geluiden en geuren van het land. We liggen naast een scheepswerf en vissershaven en horen de moskeeën en vogels. Morgen gaan we langs de douane, havendienst en immigratie en dan snel door naar een iets rustigere plek…

Aantal dagen op zee: 8 en 7 nachten
Afgelegde totale afstand: 1015 NM
Gemiddelde snelheid (overall):  5,8 knopen