Dagje meer of minder

“Als jullie nog wat langer blijven, kunnen we met onze dinghy nog wel proberen te snorkelen met walvissen”, zegt Jurriaan. “Oei, dat is wel heel verleidelijk “, antwoordt Joost meteen. Ik weet dan dat de beslissing is gevallen: we blijven nog een paar dagen langer op Moorea. We zijn hier nog één keer naartoe teruggevaren om onze goede vrienden van de Songster gedag te zeggen. Het plan was twee dagen Moorea en dan verder. De wind is alleen erg licht en er zit constant onweer in de verwachting. Ons getwijfel wordt door Songster dan ook meteen aangegrepen om ons nog wat langer te laten blijven.

De Markiezen

Vroeg je ons twee jaar geleden waar we het liefst naartoe zouden willen, dan was het antwoord: Patagonië en de Markiezen. Toch staan we op het punt de laatstgenoemde over te slaan. Vanuit het zuiden komend is dit een omweg en we horen al bij de hekkensluiters als we vóór het cycloonseizoen in Nieuw-Zeeland willen zijn. Maar, zoals altijd met moeilijke keuzes over de route, kan je maar het beste naar de weergoden luisteren.

37 Dagen op zee

Langzaam maar zeker zien we achter ons de contouren van de hoge steile kliffen van Robinson Crusoë vervagen in de avondschemer. Voor ons ligt een stuk water dat de halve aardbol beslaat: De Grote Oceaan. Gelukkig liggen er op deze oceaan vele eilanden die we kunnen bezoeken. De eerste daarvan is Paaseiland. Ruim 1500 mijl (bijna 2900 kilometer) verderop. Een tocht van ongeveer twee weken. Althans, dat is het plan…

Robinson Crusoë Eiland

We hebben nog maar koud alle indrukken uit Patagonië verwerkt terwijl we ons alweer opmaken voor de langste oversteek uit ons zeilersbestaan: de Grote Oceaan op. De tocht voor vandaag is een fractie van wat ons nog te wachten staat. We dobberen met een klein zuchtje wind naar een ankerplek dichtbij Canal Chacao. Zo kunnen we de doorvaart door deze flessenhals straks goed timen.

We zijn over!

Op zaterdag 4 december is het zover: onze tweede sprong in het diepe van de Atlantische Oceaan. We maakten er een filmpje van in plaats van een verslag. “Land in zicht!” Joost springt op van de kuipbank en tuurt tegen de zon in. Het is dan begin middag op woensdag 8 december. Uiteindelijk komen we… Lees verder We zijn over!

Puzzelen

Na twee fantastische zeildagen waren onze excuses op. Tot nu toe kwamen we er nog mee weg: “Het waait wel erg hard”, “de wind is te wisselend”, “de golven zijn te rommelig” of “de stroming te sterk”. Maar op de route langs de zuidkant van Bretagne kon het niet beter: Zon, 15 knopen noordwestenwind schuin… Lees verder Puzzelen

Voorbij verboden land

“Het waait!” roept Joost, terwijl hij zijn hoofd uit het kajuitluik steekt. Vlug eten we ons ontbijt op en om 10.00 uur gooien we los. Een maand na ons eerste vertrek uit Scheveningen vertrekken we op 13 juli opnieuw uit onze thuishaven. Maar nu écht! Voor het gemak denken we onze zwaaiende vrienden op de… Lees verder Voorbij verboden land