“In het water hebben ze voorlopig geen plek, maar ze kunnen ons wel overmorgen al op de kant zetten”, lees ik hardop aan Joost voor. “Tjemig, dat is wel heel snel zeg. Iets meer tijd om te landen zou wel fijn zijn. Denk je dat we ook begin volgende week de kant op mogen?”, vraagt Joost. Ik begin driftig te typen en binnen no-time hebben we reactie: volgende week dinsdag worden we gelift. Vanaf dan staat de Awa een tijdje op de kant voor hoognodig onderhoud.
Tag: Klussen
Daar gaan we weer!
“Ik kan niet wachten tot we weer op de boot zijn”, zegt Joost. We liggen op ons logeerbed in Den Haag. “Hmm…”, hum ik terug. Mijn gedachten zijn bij de dag die net voorbij is. Het was een volle laatste dag op kantoor. Na de werkdag spraken we af om, met wie wilde, te eten… Lees verder Daar gaan we weer!
Praatjes vullen (geen) gaatjes
Hoewel het hier zelden het geval is, waait de wind al een week hard uit het zuiden. Ze noemen dat hier “Calima”. Het brengt heel fijn zand mee uit de Sahara en dat zorgt voor een dichte “mist” waarbij alles onder het bruine stof komt te zitten. Daar komt bij dat de haven open is… Lees verder Praatjes vullen (geen) gaatjes
Oude liefde roest… wel
“Goed voor de ventilatie!” en “Liever een gat in de boot dan een boot in je gat” en “Zolang het boven de waterlijn is, zink je niet!” Prachtige adviezen en oneliners die we naar ons toe geslingerd krijgen. Zelf grappen we er ook op los. En waarom ook niet, want van een beetje roest schrikken… Lees verder Oude liefde roest… wel